Van rationalisatie naar differntiatie
De rationalisatie van het aanbod van universiteiten en hogescholen is van oudsher een belangrijke beleidsbekommernis in Vlaanderen. Opeenvolgende ministers hebben met grote ijver en, zoals Ton van Weel het in zijn proefschrift over dit onderwerp noemde, met ‘macabere moed’ gepoogd het uitdijende aanbod te beheersen. Vanaf de jaren negentig werden allerhande methodologieën uitgeprobeerd, gaande van de inhoudelijke sturing in de rapporten van de Leuvense ererector Roger Dillemans tot de cijfermatige oefening van een commissie onder leiding van Luc Soete, de Vlaamse oud-rector magnificus van Maastricht.
Wil je het gehele artikel lezen? Neem een abonnement op dit tijdschrift!
Meer in deze editie
Relevantie, kwaliteit en toegankelijkheid
Hafid Ballafkih
Sturen op schaarste
Joep Schippers
Zet de loopbaan centraal
Arjen Edzes, Eelco van Es
De kracht van overleg en verbinding
Isabelle De Ridder, Kirby Van den Brande, Jan van den Nieuwenhuijzen
Talentontwikkeling als maatschappelijke opdracht
Joep Houterman
Goedkoop is duurkoop
Timon de Boer, Djoerd de Graaf, Harriët Prins, Johan Bokdam
Betekenisvol toetsen en certificeren
Sanne Elling, Ineke Lam
Veranker technologie structureel in het onderwijs
Beatrice Boots, Pieter Moerman
Investeer in de relatie met de beroepspraktijk
Eldrid Bringmann, Karin Klein, Heleen Melissant
Vier rollen van de professional doctorate
Daan Andriessen, Ed de Jonge, Cindy Kuiper, Arienne van Staveren
Een brug naar de niet-academische arbeidsmarkt
Nele Robberechts
Stoppen met sjoelen
Robert Mudde
Link kopiëren