Ontwikkelingsgericht personeelsbeleid in het hoger onderwijs?

Organisaties worden steeds afhankelijker van kennis: kennis die bij individuele werknemers berust, kennis die in collectieve gedragspatronen is ingebed, kennis die in dienstverlenings- en productieprocessen opgeslagen zit. Het optimaal benutten van dergelijke kennis en het ontwikkelen van bruikbare nieuwe kennis is daarmee van levensbelang geworden voor het voortbestaan van organisaties. Veel organisaties besteden dan ook veel aandacht aan hun personeelsbeleid, vanuit de overwegingen dat het personeel de belangrijkste ‘drager’ is van kennis en dat een gericht beleid deze kennis ten bate van de organisatie kan laten komen. Ontwikkeling van het personeel is daarbij van eminent belang; daarvoor zal de organisatie voldoende mogelijkheden dienen te bieden, overigens vanuit welbegrepen eigenbelang. Ontwikkelingsmogelijkheden staan steevast boven aan in het lijstje van redenen waarom jonge werknemers voor een bepaalde organisatie willen werken. Het jonge vakgebied van Human Resource Development (HRD) heeft zich in het afgelopen decennium opgeworpen als thuishaven voor de ontwikkeling van theorie, onderzoek en evidence-based practice rondom personeelsontwikkeling.